Wij gaan uit van het principe dat kantooropslag steeds meer de richting van esthetiek en ergonomie neemt. De doelstelling is niet de optimalisering van de ruimte (dus uitsluitend gericht op het praktische aspect) maar de integratie van een zekere filosofie in de manier van opslaan en van tentoonstellen van de voorraden (speelse opslag).
“Wij hebben de visie dat opslagruimte in de werkruimte van de toekomst een groter en zichtbaarder onderdeel zal gaan vormen.”
Verschillende werkruimtes, verschillende scenario’s
Elke werkruimte houdt verband met de activiteiten die erin worden uitgevoerd (een architectenbureau, een oproepcentrum, een advocatenkantoor, een bibliotheek, een museum …). Elk van deze ruimtes wordt op een verschillende manier, volgens een ander ‘scenario’, benut. De scenario’s kunnen de eisen en de behoeftes van de permanente en tijdelijke gebruikers identificeren, om hun dagelijkse bezigheden te verbeteren en aangenamer te maken.
We kunnen stellen dat ruimte bepaald wordt door de functie en dat de vereisten van fysieke opslag kenmerkend zijn voor de scenario’s. De eerste voor een opslagmeubel vereiste kwaliteit is ‘aanpasbaarheid, ofwel hoe groter de flexibiliteit, des te beter de integratie in de verschillende milieus.
Jouw eigen ruimte scheppen
De tweede kwaliteit is uiteraard de ‘ergonomie’, ofwel de vorm van de opslagmeubels die bijzonder goed aangepast dient te zijn aan de werkcondities van de gebruiker. De meubels dienen bruikbaar te zijn met een maximum aan comfort, veiligheid en efficiëntie.
Opslagmeubels worden, net als werknemers, steeds mobieler. De beweging van een meubel binnen een ruimte biedt op dagelijkse basis meerdere mogelijkheden; de hele ruimte is in beweging. De gebruiker schept zijn of haar eigen ruimte.
Over Amine en Ahmed
Wij zijn allebei studenten in architectuur: ik studeer aan de Ecole Nationale Supérieure d’Architecture van Nancy en Amine aan de Ecole Spéciale d’Architecture van Parijs.
In 2007 hebben onze wegen zich gekruist op de Ecole Supérieure des Arts et Métiers d’Architecture van Rabat. Omdat wij dezelfde interesses hadden, is onze beroepsmatige verstandhouding langzamerhand steeds groter geworden en hebben wij vervolgens besloten om te proberen samen te werken in kleine projecten.
De wedstrijd ‘shaping the office’ was voor ons een kans en een uitdaging, want wij hebben er gehoor aan gegeven met de visie van een architect, wat uiteraard tevredenstellende resultaten had. Het heeft ons ook geholpen om onze filosofie te versterken, een filosofie die wij vanaf het begin in dit vak volgen, te weten dat de grens tussen architectuur en ontwerp niet bestaat.